Deze reis hebben we geboekt via puurnieuwzeeland waar we erg goed geholpen zijn. We hebben gekeken of er reizen via Nieuw Zeelandse reisagenten te boeken zijn, maar dan zijn de tickets er niet bij in begrepen en ook niet via hen te bestellen. Wel leerden we in Nieuw Zeeland dat, als je zelf een vlucht wilt boeken, je via Australië moet boeken. Op Australië zijn er meer voordeelvluchten dan op Nieuw Zeeland en ook vanuit Australië zijn er weer meer vluchten naar Nieuw Zeeland dan vanuit Europa. Doe hier je voordeel mee!!!
Hong Kong
We zijn er.... maar we hebben er wel een flinke vlucht voor moeten maken van Amsterdam naar Hong Kong. In Hong Kong hebben we een hele dag gebruik gemaakt van een hotelkamer. Let op, een bon om hiervan gebruik te kunnen maken MOET je op Schiphol bij de balie van de luchtvaartmaatschappij ophalen. Wij waren dit vergeten en hebben minstens 2 uur met verschillende mensen gepraat om toch de beloofde kamer te krijgen.... Het was wel erg lekker, na zo'n vlucht even douchen en schone kleren aantrekken. Na een wandeling door de wijk rondom het hotel worden we na het avondeten weer opgehaald om door te vliegen van Hong Kong naar Auckland.
Op onze terugreis hebben we een stopover in Hong Kong waar we twee dagen kunnen rondlopen.
Nieuw Zeeland
's Middags rond 12:45 uur zette de piloot het vliegtuig op Nieuw-Zeelandse grond. Na een korte tocht naar het hotel hebben we de rest van de middag in de stad doorgebracht. Rond 17:00 uur werden we opgehaald door vrienden. Na een mooie rondrit door Auckland zijn we bij Gina haar ouders thuis heerlijk gaan eten.
's Ochtends vertrekken we met de opgehaalde huurauto naar het Noorden. Bay of Islands (Paihia) is het reisdoel en de slaapplaats voor twee nachten. We slapen in het hotel van de Scenic Circle Hotels waar we een mooie kamer krijgen. Onze route naar het noorden gaat via de westkant van het eiland. Hierdoor komen we langs het Kauri bos waar een aantal zeer oude en vooral grote Kauri bomen te zien zijn. We maken een stop in Puhoi, waar we een kopje koffie nemen. We rijden in Dargaville fout en vervolgen zo'n 1,5 uur onze weg in zuidelijke richting. We ontdekken onze fout als we op Point Pouto aankomen waar je alleen de auto kan parkeren en naar de oceaan kan wandelen. Ach, dit maakt de reis alleen maar mooier en we rijden vervolgens zo'n 1,5 uur naar het noorden. Dit zorgt er overigens wel voor, dat wij niet lang meer kunnen stoppen bij de Kauri bomen. Aangekomen in het Hotel checken we in en gaan we op zoek naar een restaurant. We vinden een Zwitsers restaurant dat lekkere gerechten serveert. We gaan vanuit hier morgen naar het uiterste noorden om daar het samenkomen van twee oceanen te zien. Dit schijnt heel mooi te zijn.
Vanuit Paihia zijn we naar het uiterste noorden van Nieuw-Zeeland gereden en hier hebben we genoten van het uitzicht. Het samenkomen van twee oceanen zou een verschrikkelijk mooi schouwspel zijn, maar je ziet hier vrij weinig van. Wel is het een mooie route er naar toe, welke met goed weer ook best zelf te doen is. De omgeving is er ook erg mooi. Je mag met een huurauto alleen niet terug over de Ninety Mile Beach, dit moet je met een bustour doen. Wij vonden het niet erg om over de normale weg terug te gaan.
Vanuit Paihia zijn we vertrokken naar het schiereiland Coromandel. De route hiernaar toe voert over de oostelijke helft van het Noorder-eiland en is zeker zo mooi, maar ook korter. Dit komt goed uit omdat wij nu verder naar het zuiden rijden en deze extra tijd dus goed kunnen gebruiken.
In Hahei overnachten we in een Kerkje... "The Church". Onderweg hebben we een aantal flinke stortregens gehad (tja, het is hier niet voor niets zo groen....) en zijn we 's middags gestopt in het plaatsje Thames voor een bezoek aan een goudzoekersmuseum. Hier kun je een erg leuke tocht door een mijngang maken. Vanuit Hahei kan je met de auto naar Whakapenui Point waar je met een voetveer de oversteek kunt maken naar Whitianga. Hier hebben we een oven(r)heerlijke pizza gegeten in het restaurant, dat je direct vanaf de steiger ziet. Na een heerlijk ontbijt met vers gebakken muffins zijn we naar Coromandel stad gereden. Zo'n 1423 bochten verder kom je daar aan. Eerst hebben we een bezoek aan de Driving Creek Railway gebracht waar je in een uur, door een kleine trein, de berg op wordt gereden. Erg toeristisch maar ook wel erg leuk. Het treintje werd vroeger gebruikt door een kunstenaar(Barry Brickell) om klei en hout vanaf de berg naar zijn atelier te vervoeren. Vanuit Hahei kan je ook heerlijk wandelen langs de mooie kusten van Nieuw-Zeeland. Vanuit Hahei maken we een wandeling naar Cathedral Cove. Dit is een zeer fotogeniek strand dat zeer goed te bereiken is. Langs de kust zijn hier allemaal kleine strandjes met mooi wit zand, de een wat makkelijker te bereiken dan de andere. Langs de gehele kust loopt een wandelpad, dat je naar alle mooie strandjes voert.
Na het verblijf in Hahei zijn we 's ochtends vertrokken naar Waitomo om daar 's middags nog een "glimp" op te vangen van de gloeiwormen die daar met miljoenen in de grotten leven. Het is net een sterrenhemel, maar dan met groen/blauwe sterren... Ook hebben we hier een bezoek gebracht aan de Aranui (druipsteen) grotten. We overnachten in het "Abseil Inn Bed & Breakfast" hotel. 's Avonds, na het eten zijn we uitgenodigd door onze gastvrouw om bij hun personeelsfeest aanwezig te zijn. Dit slaan we natuurlijk niet af. Samen met nog twee gasten uit Londen, de gastvrouw en heer, de hulp en haar man hebben we gezellig gekletst en ervaringen uitgewisseld. Halverwege de avond zijn ook Opa en Oma aangeschoven en ging de wijn goed rond. Ik weet niet meer hoeveel wijn Richard op had, hij was die nacht wel heeeeel rustig! Hij weet het overigens zelf ook niet meer hoor....
Weer nuchter gaan we op weg naar het National Park met onderweg een stop bij een Angora konijnenscheerderij (ligt recht tegenover het "Abseil-Inn" en bij het Kiwihuis in Waitomo Village waar we Kiwi's zien, alsook een aantal andere inheemse vogels. In het National Park overnachten we in een Chateau met op de achtergrond een mooie berg vol met verse sneeuw en een vulkaan (zonder sneeuw). Hier vieren wij (de kiwi's doen hier niet aan) Kerstavond met een heerlijk diner. Tot onze verrassing blijken er in de bediening twee Nederlanders te werken. Het Chateau heeft in de kelder een zwembad (ons eerste zwembad!!!) en een sauna, echt vorstelijk genieten.
De volgende dag moeten we helaas alweer vroeg vertrekken naar Napier om daar op tijd te zijn voor een avondwandeling. Net buiten Napier zit een "Jan van Genten" kolonie, welke je te voet kan bereiken. De totale wandeling duurt zo'n twee uur en je moet 3 uur vóór laag water vertrekken omdat je anders niet overal door kan. Op het einde aangekomen zitten de vogels al op ons te wachten. Je kan hier echt heel erg dicht bij de "Jan van Genten" komen, want de vogels kennen (gelukkig) geen angst voor ons, mensen.
Vandaag zijn we naar "Marine land" geweest om daar in alle vroegte het voeren van de dieren bij te wonen. Daarbij mag je ook assisteren wanneer de dolfijnen gevoerd moeten worden. De dolfijnen leggen hun snuit in je hand, waarna je ze een stukje "Hollandse" Haring mag geven. Nadat de dolfijnen een show hebben gegeven en wij een korte lunchstop hebben gemaakt buiten Marine land hebben we een Pinguïnverzorgingsworkshop bijgewoond. Voor deze activiteiten kan je je opgeven, maar 's ochtends blijken er nog plaatsen genoeg te zijn. Mocht je eens een kijkje willen nemen achter de schermen hoef je niet te reserveren.
Napier is de stad voor schaapswol en scheershows. Helaas door tijdgebrek kunnen wij alleen naar een winkel gaan waar we een paar (schaapswollen) sloffen voor Farina te kopen. Daarna gaan we op weg naar Wellington. Onverwachts nog een stop gemaakt bij een wildlife reservaat, het "Mount Bruce National wildlife center". Daarna snel weer door naar de hoofdstad Wellington. Bij aankomst leek de stad wel uitgestorven, zo rustig, We hebben er wel heerlijk bij een Chinees restaurant gegeten. Met stokjes natuurlijk!
Na een zeer rustige oversteek naar Picton zijn we met de nieuwe auto, een Holden Astra, naar het Abel Tasman National park gereden. Hier hadden we een mooie lodge met een veranda en een hele mooie tuin om heerlijk van te genieten. In het Abel Tasman park hebben we een tocht gemaakt met de watertaxi naar het noordelijkste punt van het National Park en zijn 's middags nog naar een paar zoetwaterbronnen gereden, de Pupu Springs. 's avonds hebben we niet zo lekker gegeten in het restaurant van het Abel Tasman park, maar wel het langst van alle restaurantbezoekjes de tafel bezet gehouden!!!! Hèhè, dat zal ze leren...
Vandaag gaan we onderweg naar weer een hoogtepunt van onze reis. We gaan naar Kaikoura om morgenvroeg de Walvis fotojacht te openen. In Kaikoura aangekomen blijkt dat we een lodge hebben met uitzicht op de Pacific Ocean en een hot-spabad met hetzelfde uitzicht. Lemon Tree Lodge is een heerlijke overnachtingplaats om Oud op Nieuw te vieren. De thermometer heeft aangegeven dat we oudejaarsavond zelfs kunnen barbecuen.
Zit je 's ochtends op je balkon met uitzicht op de "Pacific", gaat het ineens waaien. Niet zo'n klein briesje, maar een flinke wind en nadat we om 7:15 uur op het Whale-watching kantoor zijn geweest wisten we dat het aan de andere kant van de berg de wind nog harder blies. Hierdoor kan onze boot niet uitvaren! Helaas, maar toch geboekt voor de trip van 16:00 uur, want hiervoor hebben we de omweg naar Kaikoura gemaakt. De tussentijd hebben we gevuld met het inslaan van de barbecuespullen en zijn we naar een wijngaard geweest waar we een rondleiding hebben gehad. 's Middags hebben we ook nog een bezoek gebracht aan een schaapsherder. Hier hebben we het schaapscheren gezien. Nadat de show was afgelopen, zijn we richting de Whale-watch gegaan om ingescheept te worden.
Met een zeer moderne Catamaran zijn we de zee op gegaan. Hier kwamen we na zo'n 20 minuten varen twee andere schepen tegen, die beiden lagen te wachten op een Potvis (Sperm-Whale). Nadat deze boven was gekomen en na enige minuten met een gracieuze zwaai van zijn staart afscheidt van ons had genomen, zijn we verder uit de kust gevaren. Hier kwamen we een walvis tegen (zelfde soort) die door een Orka werd aangevallen. Helaas ging het te snel om er een foto van te maken maar aan de reacties van de bemanning te merken was dit een bijzondere ervaring. De laatste keer dat zij dit hadden gezien was zo'n 6 jaar geleden.
1 Januari 2006, een lange rit naar de andere kant van het Zuider-eiland staat op het programma waarbij we de Nieuw Zeelandse Alpen zullen doorkruisen. Als we de Westkust inzicht krijgen draaien we af naar een Zeeleeuwenkolonie en drinken nog een kopje koffie en chocolademelk. Hierna vervolgen we onze weg naar Punakaiki. Vanuit onze lodge maken we 's avonds een wandeling naar de "Pancake rocks". Daar zien we een paar mooie stapels pancakes. Tegelijkertijd worden we aangevallen door hordes steekvliegjes die zich op ons (vooral Richard) storten, korte broek is hier niet slim. De volgende dag brengen we op de terugweg van een kralenmakerij, nog een bezoek aan de Pancake rocks. Het is bijna hoogwater en nu werken de blowholes erg goed.
's Middags zijn we naar de Franz-Josef Gletsjer gereden. waar we even stoppen, maar het uitzicht is door het slechte weer niet echt best. Daarna rijden we verder naar de Fox Gletsjer en het gelijknamige plaatsje in de buurt. Hier brengen we de nacht door. De volgende ochtend zijn we naar Queenstown gereden. De weg hiernaar toe was bovenverwachting goed te doen. De begeleidende brief had het over een rit van 8 uur maar uiteindelijk hebben we er maar 4 uur over gedaan. We zijn wel heel vroeg vertrokken en hebben nu dus nog een middag over.
In Queenstown, een stadje in het zuiden van het zuider-eiland, hebben we 's avonds een tocht gemaakt met een kabelbaan naar 762m hoogte om een geweldig uitzicht te hebben over de stad. Helaas hing de bewolking niet erg hoog en moet onder ons ergens de stad gelegen hebben. Na een halfuurtje verscheen er een opening tussen de wolken waardoor we een prachtig uitzicht gehad hebben over de stad en de eromheen liggende (besneeuwde) bergen. Helaas werden we na een kwartier door een buslading Japanners "verjaagd" van het uitkijkplatvorm en zijn we terug naar beneden gegaan.
Te Anau, vanuit hier zijn we met een grote bus naar de Milford Sound gegaan. De heenweg was erg mooi doordat we van de ene vallei in de andere draaiden. De buschauffeur was erg komisch, maar hij had alleen wel erg de pik op Australiërs. Boven de bomengrens aangekomen, zijn we via een tunnel de Milford Sound in gereden waar we op een cruiseboot zijn gestapt. De Milford Sound is een Fjord in het zuidwesten van Nieuw Zeeland. Hier zijn verschillende watervallen, zeeleeuwen en pinguïns te zien. Sporadisch wordt er ook een dolfijn gespot. De zeeleeuwen hebben we gezien, Richard meent ook een dolfijn te hebben gezien en helaas waren alle pinguïns die dag ergens anders. Op de terugweg zijn we gestopt bij een onderwater observatorium waar we op zo'n 12 meter diepte de vissen en het zwarte koraal konden bezichtigen. Dit groeit normaal alleen op grotere diepte maar doordat er in dit Fjord een laag zoetwater op het zoutwater ligt, is de druk op 12 meter gelijk aan druk op 17 meter.
Vrijdag zijn we via de Scenic route naar Kaka Point gereden. Dit plaatsje ligt in het uiterste zuiden van Nieuw Zeeland. We hebben zelfs even op het zuidelijkste punt gestaan. Na aankomst in Kaka Point zijn we rond 18:10uur nog naar een uitkijkpost gegaan om de zeldzaamste pinguïn ter wereld te gaan bekijken, de geeloog pinguïn. We hebben er twee uit het water zien komen en daarna zijn we gaan eten (20:15uur) in het enige restaurant dat dit dorp rijk is. De volgende dag zijn we naar Balclutha gereden om de excursies voor de dagen hierna vast te leggen. We maken nog een flinke sprint. 's Middags zijn we nog terug gegaan naar een aantal natuurparken welke we op de weg naar Kaka Point voorbij gereden zijn. Aan het einde van de dag rijden we terug naar de pinguïnuitkijkpost alwaar we 1 pinguïn aan land zien komen. Ook lopen we nog even naar een vuurtorentje iets verderop.
De volgende dag rijden we naar Dunedin op het schiereiland Otago waar we 's ochtends een afspraak hebben bij een Pinguïnopvangcentrum. De weg naar dit opvangcentrum was lang en had erg veel bochten. Bij het pinguïnopvangcentrum hebben we na een presentatie een rondleiding gehad en helaas alleen jonge pinguïns gezien. Tot een aantal dagen terug was altijd een van de ouders aanwezig, maar nu waren beide ouders op jacht naar voedsel voor het jong.
Na de pinguïnkolonie zijn we naar een Albatrossenkolonie geweest, welke zo'n 5 minuten rijden verderop zat. Hier hebben we 3 albatrossen gezien, die elk op een nest zaten. Dit lijkt misschien niet veel, maar gemiddeld doet een albatros er 6 tot 7 jaar over alvorens ze voor nageslacht gaan zorgen. Helaas overleeft maar 30% de eerste jaren. Daarbij leggen albatrossen maar 1 ei elke twee jaar. Dit samen zorgt ervoor dat deze met uitsterven bedreigde vogels geholpen moeten worden, we helpen ze nu eenmaal ook met uitsterven!
's Middags checken we in bij onze slaapplaats Larnach Castle. Dit is het enige kasteel in Nieuw-Zeeland. Hier kan je ook een rondleiding door het kasteel krijgen en een heerlijk kopje koffie drinken in de kasteeltuin. Halverwege de middag vertrekken we, omdat het zeker 1,5 uur rijden is, naar onze laatste activiteit in Oamaru. De Blue Penguin Colony in Oamaru is de eindbestemming, waar we de kleinste pinguïnsoort ter wereld te zien krijgen. Na een lange rit en het spannend wachten wordt ons geduld beloond... Eerst komt een groepje van 25 pinguïns aan wal (na een dag eten zoeken op zee), maar dan komen er toch zo'n 40 pinguïns per keer binnen die enigszins aarzelend oversteken naar hun holletjes. 's Avonds rond 22:45 uur zijn we teruggereden naar ons hotel en hebben hier heerlijk genoten van het korte verblijf in het kasteel.
De volgende ochtend rijden we naar Christchurch waar we onze laatste nacht doorbrengen in het Orari Bed & Breakfast. In Christchurch aangekomen gaan we 's middags even langs het Antarctica museum (naast de Amerikaanse Orions welke vluchten uitvoeren op Antarctica vanuit Nieuw-Zeeland). Na dit bezoek, rijden we naar ons hotel in het centrum van de stad. Nog maar een paar uur om van dit mooie land te genieten.
Hong Kong
Voor onze verdere reis naar Hong Kong, klik hier.